De regio tussen Elbe en heide is gekenmerkt door de ijstijd. Tijdens het Weichselien werden bij het afsmelten van het ijs enorme hoeveelheden zand afgezet. In de loop der tijd werd het zand tot metershoge duinen verwaaid en grotendeels met heide bedekt. Aan het begin van de 18^e eeuw werd het voedselarme landschap met dennen bebost en de heide verdween. Na een verschrikkelijke bosbrand in 1975 ontwikkelde zich bij Nemitz op de verbrande grond weer een groot heidegebied. De Nemitzer Heide is tegenwoordig een veelvuldig erkend vogelbeschermingsgebied dat een belangrijke rol speelt in de internationale soortenbescherming. Het Nemitzer Heidehaus tussen Trebel en Nemitz is het ideale uitgangspunt voor een tocht door de bloeiende heide.